Hartesnaren (foto: Helen Botman)
Soms duik je zomaar op een leuk muzikaal ideetje dat je ooit had vastgelegd maar allang al weer was vergeten. Zo kwam ik een opname tegen met de naam ‘piano miniatuurtje’. Een klein liedje met intuïtieve akkoorden en een – voor mijn doen – onvoorspelbare melodie. Dit zou wel eens iets moois kunnen worden. Er moest alleen nog een tekst komen.
Tekst
Sommige teksten laten zich makkelijk vangen. Het overkomt me niet vaak, maar soms lijkt het alsof iemand me de woorden influistert en ik die zomaar cadeau krijg. Andere teksten lijken een kat-en-muis-spel te spelen: houden je een worst voor en verdwijnen dan weer snel uit het zicht, jou achterlatend met een vaag gevoel van schittering die je dacht te hebben gevangen maar die nergens meer is terug te vinden. Weer andere teksten bewegen mee en laten zich makkelijk kneden van de ene naar de andere vorm. Tot de juiste uitdrukking is gevonden. Hooguit schikken ze zich nog wat maar dat is het dan ook.
De tekst van ‘miniatuurtje’ past in deze laatste categorie.
Ik wilde een tekst maken als een impressionistisch schilderijtje. Kleurrijk, licht abstract en intuïtief. Na een wandeling met vele wendingen kwam er uiteindelijk vandaag iets uit dat leek te klinken en te kloppen.
Gesprekken van de afgelopen tijd, facebook-posts, herinneringen, een schilderij, foto’s van vroeger, ontmoetingen, verhalen… Alles kwam samen en droeg bij.
Benieuwd of het morgen ook nog klopt. 😉
Helen XO
0 reacties