Album
Helen Botman (o.a. La Luna) heeft een stem die je nooit meer vergeet. Hartstochtelijk, verleidelijk, dromerig en expressief. Hoor je haar voor het eerst, dan vraag je je af: waarom nu pas? Maar wie haar al kende, heeft op dit album gewacht. Helen Botman treedt eindelijk solo naar voren, met een prachtige verzameling songs van eigen hand, die ondubbelzinnig bewijzen wat ze in de titelsong kort maar krachtig verklaart: ‘I Sing’.
Luister
Beluister hier de titelsong van het album: I Sing.
Over het concer ‘I Sing’
Band
Singer-songwriter
Zangeres Helen Botman schreef persoonlijke songs over liefde, afscheid en verlangen – geïnspireerd door grootheden als Joni Mitchell, Carole King en Eva Cassidy.
Observerend. Reflectief. Speels. Kwetsbaar. Luisterrijk.
Een mix van fantasierijke folk en verhalende jazz.
Muzikanten: Ton Nieuwenhuizen (bas), Rob Stoop (piano) en Arthur Lijten (drums).
Live Concert
Songwriting & Storytelling
Met het verschijnen van haar solo-album ‘I Sing’ heeft zangeres Helen Botman een nieuwe koers ingezet. Ze laat zich niet alleen horen als vocaliste met een fantastische stem, maar ook als begenadigd songwriter en storyteller. Ze boeit, ontroert en ontwapent met haar authentieke performance.
Joni & Abbey
Niet alleen haar eigen, persoonlijke songs krijgen alle ruimte. Ze brengt ook een ode aan Joni Mitchell, een van haar grote voorbeelden. En ze laat haar publiek kennismaken met het plezier, de eenvoud én diepgang van jazz-zangeres Abbey Lincoln.
Spetterend spel
Wie zich laat raken door ‘I Sing’, wordt deelgenoot van het spetterende spelplezier, de vibes en de passie waarmee Helen en haar mannen de wereld muzikaal kleuren. Met als verbindend element haar onweerstaanbare stem, waarmee ze onderstreept wat haar boven alles drijft: ‘I Sing’.
Media
over het album ‘I Sing’
Contact
info@helenbotman.com
Meijer
Als doorgewinterd muziekjournalist en gepassioneerd singer-songwriter word ik nog maar zelden écht geraakt door producties die via het digitale loket of de brievenbus de weg naar mijn bureau weten te vinden. In een tijd dat iedereen muziek lijkt te willen maken – en dat vaak ook dóet -, heb je vaak niet meer dan een laptop nodig om je geesteskinderen te creëren en vervolgens de wereld in te sturen. Dat is een goede zaak: muziek moét! Wel wordt het steeds lastiger om in die tsunami van woorden en klanken de pareltjes te vinden die verborgen gaan onder al die schelpjes, kiezels en zand. Want technologieën kun je kopen, talent helaas niet. Maar soms als je niets vermoedend op je blote voeten door die muzikale branding loopt te kuieren, ligt er ineens zo’n pareltje op je pad. I Sing, heet de parel en de naam van de mother of pearl is Helen Botman. Ik weet niet of je, net als door de hitte, door schoonheid kan worden bevangen, maar iets soortgelijks gebeurde met mij bij het horen van dit wonderschone, tijdloze album. Tijdloos omdat modieuze clichés – vleugjes obligate elektronica, gesampelde beats of net iets te barokke vocale tierelantijnen -, geheel en al ontbreken. Dit is het soort muziek dat je niet op een laptop kunt maken. Om songs te maken van deze kwaliteit heb je topmuzikanten, jarenlange ervaring en heel veel talent nodig.
I Sing zegt Helen Botman bescheiden. Inderdaad Helen: jíj zingt. En dat doe je zoals bijna niemand dat nog doet, zoals jij dat alleen nog maar lijkt te kunnen. Helen Botman: de vrouw met stembanden in het hart.
Ruud Meijer, Muziekjournalist & Musicus
