Jay introduces…
Tijdens ons verblijf in de USA spraken we meerdere malen af met onze vriend Jay. Hij stelde voor om een bezoek te brengen aan John Stanmeyer, een bevriende fotograaf. En dus spraken we op een ochtend af bij een idyllisch gebouw, oftewel: Stanmeyer Gallery & Shaker Dam Coffeehouse in West Stockbridge. Een gallerie mét goeie koffie!
National Geographic
John fotografeert voor National Geographic. Veel van dat werkt hangt in zijn gallerie. Bij iedere foto kun je een verhaal lezen: de context van de foto en John’s eigen ervaring van dat moment. Los van de beschrijving vertelt iedere foto zijn eigen verhaal. En dat is waar hij voor staat: het stilstaande beeld dat een verhaal vertelt, als een ‘bevroren film’. Neem nou bijvoorbeeld onderstaande foto. Wat een moment. Zo vraag John op sublieme wijze aandacht voor sociale situaties en issues.
– Only a puddle remains along a dried up portion of the Awash as pastoralists herds their camel back to their villages just outside Logyia in the Afar region of Ethiopia. A massive concrete wall, behind, holds back water that’s being channeling from the main Awash River over to the Tendaho Sugar Factory Project in Dubti where 60,000 hectors of sugarcane are gown, the largest agriculture and industrial project in this part of Afar. The diversion of this water has been a major problem for Afar pastoralists who use to rely on the Awash river for their cattle’s drinking water. –
World Press Photo
Terwijl Peter, Jay en ik het werk bekeken, stond John met een vrouw te praten. Bij het werk ‘Signals’ – dat in 2013 de onderscheiding ‘World Press Photo’ had gekregen – keek ik naar de foto en las ik de tekst, maar tijdens het lezen werd mijn aandacht getrokken door het gesprek. Over de power van de camera, over ‘jezelf verliezen tijdens het creëren’, over open staan voor het moment. Ik kon niet anders dan me omdraaien en aansluiten bij het gesprek.
Signals, World Press Photo 2013
Voelen, zien en vertellen
John stond te praten met Linda. Zij, een ‘food photographer’, was gevraagd om een workshop te geven. Echter, ze wist niet of ze daar na al klaar voor was. Wist ze wel genoeg van camera’s en techniek? John vond dat van secundair belang. Het gaat erom dat je ‘het ongeziene’ weet vast te leggen. Dat je zichtbaar maakt, wat een ander nog niet had gezien. Dat de kijker ook in zijn ziel kan voelen wat de foto wil vertellen.
Hoe meer je wilt fotograferen volgens een concept, hoe strammer je foto wordt. Foto’s zijn een resultaat van het moment, en als fotograaf moet je open staan voor dat moment. Je bereid je voor, hebt misschien een opdracht en een richting, maar je weet nooit wat zich zal ontvouwen. Dat is een kwestie van open staan.
Foto: John Stanmeyer
Storytelling
John vertelde over het belang van storytelling. Zeker in deze tijd is het belangrijk om je verhaal te delen. Voor John is de camera zijn middel. En zijn missie is om menselijke omstandigheden in beeld te brengen. Peter en ik konden hier aan relateren. Ons middel is de muziek. Onze songs en onze verhalen. Als weergave, als inspiratie, als bewustwording.
Er toe doen
John begeeft zich niet zelden in heftige omstandigheden. Waar anderen confrontaties mijden, kijkt hij hoe hij er beeld aan kan geven. Linda prees zijn moed, omdat John zich niet liet afschrikken door agressie en het geweld. Zij vertelde hoe die dingen haar afschrikken. Kijkend vanuit een groter perspectief, vond ze haar zelf georganiseerde ‘picknick league’ er schril bij afsteken. John vond dat ze zichzelf tekort deed – en als toeschouwer van het gesprek kon ik dat opeens zo helder ervaren: alles doet er toe. Als je iets wilt bijdragen aan de wereld, doe je dat op je eigen manier, met je eigen talenten en kwaliteiten. John fotografeert achter een barricade. Linda organiseert picknick wedstrijden. En het is allemaal goed. En het is allemaal waardevol. Als ik in de toekomst nog eens twijfel over mijn eigen aandeel, dan wil ik me dit gesprek herinneren.
John zei nog veel meer moois en ik kan dat niet allemaal vatten in een compacte tekst. Ik vond dat ik een selfie moest maken met John. Deze foto koester ik, omdat hij me herinnert aan een inspirerend gesprek waarin zoveel passie en levenslust vloeide, en aan de waarde die elk mens bij zich draagt en dat we – ieder op onze eigen manier – de wereld een beetje mooier willen maken. En dat je je eigen aandeel als waardevol mag beschouwen. Onderaan vind je links naar John’s website en een video waarin hij zelf aan het woord is.
En…welke mooie dingen zet jij in de wereld? Deel het onderaan.
0 reacties