#BLACKLIVESMATTER

Het kan je allemaal niet zijn ontgaan: de hevige protesten vanwege George Floyd, de Afro-Amerikaanse man die overleed vanwege onnodig politiegeweld. Veel mensen gingen de straat op om te demonstreren en van zich te laten horen. De verontwaardiging, de boosheid en het verdriet is groot. Ik voel het ook. En ik zoek naar de juiste woorden om er als witte vrouw ook iets zinnigs over te zeggen.

Want ik kan er niet over uit: dat je, als je een donkere huid hebt, eerder wordt benadeeld en minder privileges geniet. In het ergste geval word je gezien als een bedreiging. In Amerika is er om die reden een reële kans, dat je dat als Afro-American moet bekopen met je leven. Daarom krijgen kinderen al op jonge leeftijd ‘the talk’ over hoe zich in geval aan aanhouding te gedragen en wat te zeggen.

Racisme is niet alleen een probleem in Amerika, maar ook in de rest van de wereld. Ook hier in Nederland. Misschien subtieler, misschien ook onbewust en onbedoeld, maar toch… Kijk alleen maar naar de felle Zwarte Pietenkwestie van de afgelopen jaren.

bron: www.marieclaire.be

Ik sta voor diversiteit en inclusiviteit. Ik denk aan mijn vrienden en vriendinnen uit allerlei lagen van de maatschappij, verschillend wat betreft afkomst, geloofsovertuiging en sexuele voorkeur. En zo heb ik dus ook een vriendengroep met allerlei verschillende huidskleuren en zie ik mezelf als anti-racist. Maar ik ben de afgelopen week extra wakker geschud door de facebookvideo van Rachel Rodgers, die me deed realiseren dat ik veel actiever mijn stem kan en moet laten horen, om zo op te staan tegen racisme. En dus laat ik ook hier van me horen.

#blacklivesmatter vs. #alllivesmatter
Op social media liet ik ook van me horen door – heel simpel – een image te plaatsen met de tag #blacklivesmatter. Ik kreeg verschillende reacties daarop, waarin mensen zeiden: ‘all lives matter’. En ja, daar ben ik het helemaal mee eens, want dat is natuurlijk waar. Toen ik de tag #blacklivesmatter voor het eerst zag (een flinke tijd geleden alweer) was dat ook mijn eerste reactie. Maar, zo kreeg ik toen uitgelegd, daarmee gaan we voorbij aan het probleem. Want de realiteit laat ons helaas zien dat niet ‘all lives’ er evenveel toe doen. Zo onschuldig en menslievend als mijn reactie was, zo bleek ik ongewild met mijn reactie het probleem aan de kant te schuiven. Ik realiseerde me dat er nog veel ruimte en noodzaak is voor groei en inzicht.

Nu hanteer ik dus de tag #blacklivesmatter. Om solidair te zijn met mijn black brothers & sisters, als bijdrage aan de bewustwording en als onderkenning van het probleem. Ik hoop vurig dat deze tijd een wezenlijk turning point is, en dat we het hier op een dag niet meer over hoeven te hebben, omdat dan (wat in wezen zo is, maar in praktijk helaas nog niet) all lives matter equally.

Hèlen Botman
zangeres, songwriter, stemcoach

Voor meer info en begrip

Lizzy van Vleuten wees me op de documentaire I Am Not Your Negro.
Esther de Charon de Saint Germain wees me op de onderstaande video van Layla F. Saad en haar boek ‘Me and white supremacy’.